راهنمای خرید کامپیوتر گیمینگ

یک رایانه گیمینگ، سرمایه‌گذاری بزرگی به شمار می رود، پس بهتر است با دقت خریداری شود و پیش از خرید حتما راهنمای خرید کامپیوتر گیمینگ را مطالعه کنید. در بین کارت‌های گرافیک، پردازنده‌ها، رم‌ها و فضای ذخیره‌ سازی، موارد زیادی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. به همین دلیل است که ما اینجاییم تا به شما بگوییم چگونه می‌توانید یک رایانه گیمینگ بخرید. این کار کمی دلهره‌آور است، برای اولین بار قرار است تجهیزات گیمینگ را کنار هم قرار دهید، اما احتمالاً زیاد سخت نیست. اگر بدانید باید به دنبال چه چیزی باشید، کجا باید بگردید، می‌توانید رایانه گیمینگی را جمع کنید که مناسب نیازهایتان باشد.

یک اندازه برای همه مناسب نیست

رایانه‌های گیمینگ اکنون در اشکال و اندازه‌های مختلفی عرضه می‌شوند. سیستم‌های کوچکی مانند Falcon Northwest Tiki، سیستم‌های متوسطی مانند Acer Predator G1، سیستم‌های Full Towers (منظور سیستم‌های بزرگ است) مانند Origin Millenium وجود دارند.

همانطور که از نامشان پیدا است سیستم‌های کوچک، کوچک هستند. آن‌ها ساده بوده و مناسب مکان‌هایی هستند که سیستم‌های بزرگ نمی‌توانند در آن‌ها قرار بگیرند. این سیستم‌ها برای گیمرهایی ایده‌آل هستند که میز بزرگی ندارند یا می‌خواهند از رایانه خود در سینمای خانگی استفاده کنند. کوچک بودن سیستم گزینه ‌بروزرسانی را هم محدود می‌کند و برخی از رایانه‌های کوچک به خاطر فضای محدود برای خنک ‌سازی، سروصدای زیادی ایجاد می‌کنند.

سیستم‌های متوسط

سیستم‌های متوسط گزینه خوبی هستند و برای اکثر مردم مناسب هستند. آن‌ها به‌ قدری کوچک هستند که زیر، رو و یا در یک میز معمولی قرار گیرند. در عین‌ حال به‌ قدری هم بزرگ هستند که قابلیت ارتقاء و خنک‌ سازی مناسبی دارند. اگر پنل‌های کناری شیشه‌ای و طرح‌های رنگی فانتزی می‌خواهید، باید مبلغ بیشتری بپردازید، اما حتماً از قبل می‌دانید که چه چیزی دوست دارید.

در نهایت، به سیستم‌های بزرگ می‌رسیم که به Full Towers معروف هستند. این سیستم‌ها اغلب به ‌قدری بزرگ هستند که بدون آویزان شدن از جلو یا عقب، نمی‌توان آن‌ها را روی میز قرار داد. برخی از این Full Tower ها آنقدر بلند هستند که زیر میز هم جا نمی‌گیرند.

سیستم‌های Full Towers

سیستم‌های Full Towers قیمت بیشتری نسبت به سیستم‌های گران‌تر هستند. اما کار با آن‌ها آسان است، زیرا فضای کافی دارند و می‌توانید هر چیزی که دوست دارید را روی آن‌ها بگذارید، مثل دستانتان، این گزینه در صورتی که مشت‌های بزرگی داشته باشید بسیار مفید خواهد بود.

برخی از تولیدکنندگان سفارشی مانند Origin and CyberPower امکان انتخاب کیس‌ها را در طول سفارشی‌ سازی ارائه می‌دهد. کار با Full Tower بسیار آسان است، اما قبل از خرید مطمئن شوید که از ابعاد آن اطلاع دارید. اگر فضای رایانه برایتان مهم است و با کار در یک محیط کم راحت نیستید، سراغ رایانه‌های متوسط بروید.

گزینه‌های کوچک‌تری هم وجود دارند، اما تغییر آن‌ها دشوارتر است، معمولاً صدای بیشتری دارند و لزوماً از همه گزینه‌های سخت ‌افزاری پشتیبانی نمی‌کنند. بعلاوه، کیس‌­های کوچک‌تر زود داغ می‌شوند، پس اگر قصد اجرای بازی‌های زیاد را دارید یا می‌خواهید در اورکلاک کردن ریسک کنید، این موارد را به خاطر بسپارید.

با قلب سیستم شروع کنید: پردازنده

هنگام خرید یک رایانه گیمینگ، فرقی نمی‌کند خودتان آن را ساخته باشید، یا یک وسیله گیمینگ معمول باشد، یا مدل از پیش ساخته Dell یا HP باشد، پردازنده اولین چیزی است که باید به آن توجه کنید. دلیل خوبی برای این امر وجود دارد. پردازنده تعیین می‌کند سیستم شما در بسیاری از نرم ‌افزارها چگونه عمل کند.

تعداد هسته پردازنده بسیار مهم است. گزینه‌های موجود از دو تا ۱۶ هسته در فضای جریان اصلی هستند. در صورتی که بودجه کمی دارید، یک تراشه چهار هسته‌ای کمترین چیزی است که باید بخرید و باعث ایجاد مشکلات عملکردی در برخی نرم ‌افزارها و بازی‌ها نمی‌شود.

با این حال، به لطف قیمت ‌گذاری‌های کنونی، تراشه شش هسته‌ای ارزان نقطه خوبی برای شروع کار است، مثلاً Intel’s i5-10600K یا AMD’s Ryzen 5 5600X (این‌ها به ترتیب بهترین پردازنده‌های مرکزی Intel و AMD هستند)- همتایان نسل جدید مانند ۹۶۰۰K و ۳۶۰۰X هم گزینه‌های خوبی هستند.

پردازنده‌های ۸ هسته‌ای

افرادی که می‌خواهند کارهای زیادی روی رایانه انجام دهند، باید به دنبال پردازنده‌های هشت هسته‌ای یا بیشتر باشند، این بسته به نرم ‌افزار دارد که بتواند از چه تعداد هسته‌ای استفاده کند. تراشه شش هسته یا هشت هسته‌ای برای گیمینگ عالی است. بعلاوه، تعداد هسته‌ها بیشتر برای برنامه‌هایی مانند Adobe Premiere و AutoCAD مهم هستند.

زمانی که صحبت از AMD در مقابل Intel می‌شود، AMD اصولاً ارزش بهتری در قیمت‌گذاری ارائه می‌دهد و هسته‌های بیشتر و به لطف پشتیبانی هر تراشه از مالتی تریدینگ هم ‌زمان، عملکرد بهتری را ارائه می‌دهد. جدیدترین پردازنده‌های Ryzen 5000 همه مشخصات Intel برای ارائه گیمینگ و بهره‌وری را شکست داده‌ اند.

با این حال Intel در نسل گذشته یکی از بهترین پردازنده‌ها در گیمینگ بوده است. پرچم‌دار این شرکت یعنی i9-10900K هنوز یکی از بهترین پردازنده‌ها برای گیمینگ است، اما هزینه بالایی دارد. اکثر بازی‌های جدیدی در استفاده هم‌زمان از چند هسته رو به بهبود هستند. با این حال، زمانی که پردازنده‌ها را با پردازنده گرافیکی یکسانی هماهنگ می‌کنید عملکرد تقریباً ایده‌آلی را دریافت خواهید کرد، زیرا وضوح تصویر به مراتب بالاتر می‌رود. به همین دلیل است که در بسیاری از موارد برای گیمینگ به پردازنده پیشرفته‌ای مانند Core i9 یا Ryzen 9 نیاز دارید.

پردازنده گرافیکی عالی، رایانه گیمینگی عالی را ایجاد می‌کند

اگر تا حدودی در زمینه بازی جدی و مصمم هستید، کارت گرافیک چیزی است که باید بیشترین توجه را به آن کنید. کارت گرافیک جزئی از رایانه است که بیشترین سهم را در زیباسازی بازی‌ها، ایجاد نرخ فریم بالا و وضوح تصویر زیاد دارد.

شماره مدل اطلاعات زیادی را در این راستا به شما می‌دهد، هرچقدر شماره کارت گرافیک شما بالاتر باشد، عملکرد بهتری را به دست خواهید آورد. پس باید توجه کنید و مدل‌های اورکلاک شده از شرکای پردازنده گرافیکی شخص ثالث می‌توانند شکاف عملکردی را بین نسخه‌ها ایجاد کنند. مثلاً، RTX 2060 Super به اندازه RTX 2070 گران قیمت قوی است.

پردازنده‌های سطح ابتدایی مانند AMD RX 570، یا Nvidia GTX 1650 هنگام بازی در ۱۰۸۰p عملکرد مناسبی را به شما ارائه می‌دهند. اگر به دنبال کیفیت ۱۴۴۰p با نرخ فریم مناسب هستید، احتمالاً به پردازنده‌های قوی‌تری مانند RTX 2060 یا RX 5700 از نسل جدید نیاز دارید. از نسل حاضر، Nvidia’s 3060 Ti تنها گزینه با قیمت مناسب است.

افرادی که به گیمینگ با کیفیت ۴K یا ۱۰۰+ FPS برای هر چیزی به جز بازی‌های ساده ورزش الکترونیکی علاقه دارند، باید هزینه‌های بیشتری صرف کنند. کارت گرافیک‌های پیشرفته هزینه بالایی دارند و در برخی موارد به ۱۰۰۰ دلار هم می‌رسند. برای کیفیت ۴K، Nvidia’s RTX 3080 و AMD’s 6800 XT بهترین گزینه هستند.

کارت گرافیک مهم‌ترین عنصر رایانه

اگر شما در وهله اول به گیمینگ اهمیت می‌دهید، کارت گرافیک شما مهم‌ترین عنصر رایانه شما است. اگرچه کارت‌های پیشرفته‌تر کاهش بازدهی دارند. “نقطه مطلوب” حدود ۴۰۰۰ است، که RTX 3060 Ti آن را دارا است. همچنین مقیاس عملکرد را در بسیاری از بازی‌ها نشان می‌دهند. این لزوماً به این معنا نیست که باید هزینه زیادی را برای پردازنده گرافیکی صرف کنید. قبل از کنار گذاشتن پول برای پردازنده گرافیکی، باید توجه کنید که می‌خواهید چه بازی‌ای انجام دهید.

باز هم، به طور کلی انتخاب کارت‌های جدیدتر راه خوبی است، که در این مورد پردازنده گرافیکی سری‌های Nvidia’s GTX 20، سری‌های RTX 30 و AMD’s RX 6000 خوب هستند. با این حال، کارت‌های قدیمی هم خوب هستند و ممکن است تنها گزینه انتخابی شما باشند، زیرا مشکلات سهام همچنان برای جدیدترین کارت‌های گرافیک Nvidia و AMD وجود دارد.

حافظه ویدیویی

یکی از موارد گیج ‌کننده کارت‌های گرافیکی، حافظه ویدیویی (یا VRAM) است. اینکه بدانید چقدر رم سیستم نیاز دارید، کار ساده‌ای است، اما فهمیدن میزان نیاز به پردازنده‌های گرافیکی کاری سخت است. ممکن است بین دو کارت گرافیکی که کاملاً مشابه هستند اما مقدار VRAM متفاوتی ارائه می‌دهند، گیر کنید. VRAM بیشتر بر عملکرد کلی سیستم تأثیری ندارد، اما به کارت ویدیو اجازه می‌دهد برخی ویژگی‌های بصری را بهتر کنترل کرده و برای داشتن وضوح ‌بالا ضروری است.

مقدار پایه برای گیمینگ مدرن با کیفیت ۱۰۸۰p باید ۳ گیگابایت باشد، اگرچه در صورتی که قیمت آن فرقی با ۴ گیگابایتی‌ها ندارد، قطعاً گزینه دوم را پیشنهاد می‌کنیم. زیرا بیشتر کارت‌های گرافیک حاضر این مقدار فضا را دارند. اگر می‌خواهید از تنظیمات جزئیات بالاتری استفاده کنید و آینده خود را با این سیستم ضمانت کنید، باید کمی بیشتر خرج کنید و مطمئن باشید ۸ گیگابایت ارزشش را دارد، اما به خصوص در وضوح تصاویر پایین، این مقدار به‌ هیچ ‌وجه ضروری نیست.

چند کارت ویدیو

ما به ‌هیچ ‌وجه چند کارت ویدیو را توصیه نمی‌کنیم. گرچه زمانی گزینه‌ای عالی برای گیمینگ پیشرفته بود، اما امروزه پیکربندی‌های چند کارتی اغلب منجر به مشکلات پشتیبانی از بازی یا درایور شده و مانع از باز شدن قفل ویژگی‌های کامل آن‌ها می‌شوند. کارت‌های چندگانه همچنین صدا و گرمای بیشتری نسبت به یک کارت دارند. اکثر پردازنده‌های گرافیکی جدید از Nvidia حتی از این موارد پشتیبانی هم نمی‌کنند. (مگر اینکه بخواهید ۳۰۰۰ دلار برای دو RTX 3090 صرف کنید).

اگر در انتخاب بین AMD یا Nvidia گیر کرده ‌اید، گزینه دوم در پردازنده‌های گرافیکی سری RTX 30 و سری ۲۰ خود از رهگیری پرتوی پشتیبانی می‌کند، اما این تنها دلیل خوب برای خرید آن نیست. لیست کنونی بازی‌هایی که از رهگیری پرتوی پشتیبانی می‌کنند، در بهترین حالت بسیار کم است. درست است که بازی‌ها ممکن است در آینده از این ویژگی برخوردار شوند، اما باز هم این لیست آنقدر گسترده نیست. خرید کارت گرافیک فقط برای رهگیری پرتوی سرمایه‌ گذاری خوبی محسوب نمی‌شود. با این حال، فناوری Nvidia’s Deep Learning Super Sampling دلیلی برای خرید محسوب می‌شود، با توجه به این که ظاهر بازی‌های DLSS 2.0 بهتر از همیشه شده است.

درایورهای هر دو شرکت نرم ‌افزار کاهش تأخیر ورودی و همچنین شارپ کننده تصویر را برای بهبود ظاهر بازی‌هایشان ارائه می‌دهند.

پولتان را روی رم غیرضروری هدر ندهید

ما سیستم‌هایی مانند Alienware Area-51 R5 که با رم سیستم ۶۴ گیگابایت عرضه می‌شوند را تست کرده ‌ایم. این سیستم‌ها برای گیمینگ زیاد هستند. نقطه شروع برای سیستم‌های گیمینگ مدرن، ۱۶ گیگابایت است، به خصوص با توجه به کاهش قیمت در ماه‌های اخیر. اما اگر بازی‌های قدیمی را انجام می‌دهید، می‌توانید با رم ۸ گیگابایت هم کنار بیایید. یا اینکه کاری به جزئیات یا نرخ فریمی که باعث گرفتن فضای بیشتر می‌شود، نداشته باشید.

با این همه، حافظه یکی از راحت‌ترین موارد برای ارتقاء است و یکی از مقرون ‌به‌ صرفه‌ترین موارد محسوب می‌شود.

در ادامه فضای مورد نیاز برای شش بازی محبوب را ارائه کرده‌ ایم تا متوجه شوید برای هر یک چه میزان فضایی را در رایانه نیاز دارید:

Fortnite: حداقل ۸ گیگابایت، ۱۶ گیگابایت توصیه می‌شود

Doom Eternal: حداقل ۸ گیگابایت ، ۸ گیگابایت توصیه می‌شود

Destiny 2: حداقل ۶ گیگابایت ، ۸ گیگابایت توصیه می‌شود

PUBG: حداقل ۸ گیگابایت ، ۱۶ گیگابایت توصیه می‌شود

Overwatch: حداقل ۴ گیگابایت ، ۶ گیگابایت توصیه می‌شود

Half-Life: Alyx: حدود ۱۲ گیگابایت

حافظه بیشتر از ۱۶ گیگابایت

گفتنی است که حافظه بیشتر از ۱۶ گیگابایت معمولاً بدون استفاده باقی می‌ماند. در عوض، می‌توانید پولی که باید صرف رم‌های بیشتر از ۱۶ گیگابایت کنید را برای عناصری خرج کنید که تأثیر بیشتری بر عملکرد دارند. اما به یاد داشته باشید که: حافظه سیستم تنها توسط بازی‌ها استفاده نمی‌شود. هر چیزی که روی سیستم شما اجرا می‌شود به حافظه نیاز دارد. از سیستم­ عامل تا ماوس و درایورهای صفحه‌ کلید. اگر Destiny 2 هنگام اجرا تنها از گیگابایت از حافظه سیستم شما استفاده می‌کند، باید بدانید که برای هر چیز دیگری به حافظه نیاز دارید. به همین دلیل است که سازندگان مقدار بالاتر را پیشنهاد می‌دهند تا رایانه شما هنگام بازی، فضای خالی دیگری هم داشته باشد.

و از آنجایی که هر برنامه‌ای از مقداری از رم استفاده می‌کند، گیگابایت احتمالاً کافی نیست. اگر قصد دارید فقط بازی کنید، پس  گیگابایت خوب است. با این حال، اگر می‌خواهید برنامه‌های دیگری هم اجرا کنید، مانند DAWهایی مثل Pro Tools یا برنامه‌های ویرایش ویدیویی مانند Adobe Premiere، حافظه ۳۲ گیگابایتی برای شما بهتر است. حافظه ۶۴ گیگابایت در اغلب موارد بیش از حد است، مگر اینکه نیازهای خاصی داشته باشید. ۱۲۸ گیگابایت در دستگاه‌های مصرفی فقط به خاطر فخر فروشی است.

نکته پایانی درباره حافظه اینکه مطمئن شوید پیکربندی شما حداقل با دو sticks همراه باشد. برخی از رایانه‌های گیمینگ حافظه رم ۸ گیگابایت را تبلیغ می‌کنند، درحالی ‌که تنها یک stick 8 گیگابایتی دارند. دو sticks به شما اجازه می‌دهد از مزایای حافظه کانال دوگانه در اکثر مادربردها بهره‌مند شوید، که به طور مؤثری سرعت انتقال داده را نسبت به یک stick دو برابر می‌کند.

درایوهای حالت ‌جامد، سریع و اکنون مقرون‌ به ‌صرفه‌تر هستند

اکثر رایانه‌هایی که امروز به فروش می‌رسند حداقل یک هارد مکانیکی ۵۰۰ گیگابایتی، یک مدل ۷۵۰ گیگابایتی یا ۱ ترابایتی به همراه دارند. البته که فضای بیشتر بهتر است، اما فضای بدون استفاده اصلاً ضروری نیست. پس پیشنهاد ما این است که مقدار فضایی را بخرید که به آن نیاز دارید و تمرکزتان را روی چیزهایی بگذارید که عملکرد را بهبود می‌دهد.

این دقیقاً همان جایی است که SSD وارد می‌شود. درایوهای حالت ‌جامد خیلی سریع‌تر از هارد درایوها نیستند، اما ارزان‌تر از آن‌ها هستند. SATA SSD ها فقط دو برابر قیمت هارد درایو در اندازه فضاهای مشابه را دارند و نیازی به فضای گسترده‌ای ندارید. یک SSD 500 گیگابایتی برای ذخیره ویندوز و اکثر بازی‌های شما کافی است و تفاوت زیادی را در رایانه شما و سرعت بارگذاری بازی‌ها ایجاد می‌کند.

ویندوزها با داشتن SSD مناسب، باید در کمتر از ۳۰ ثانیه بوت و آماده استفاده شوند. بازی‌هایی که بارگذاری آن‌ها روی یک هارد درایو ۱ دقیقه طول می‌کشد، روی SSD باید تنها ۱۰ تا ۲۰ ثانیه طول بکشد. دو نوع SSD استاندارد وجود دارد که احتمالاً با آن‌ها مواجه می‌شوید: Standard 2.5-inch SATA SSDs، و M.2 NVMe SSDs. درایورهای ۲.۵ اینچی آشناتر از بقیه انواع درایوها هستند. آن‌ها از اتصال SATA 3.0 برای انتقال داده استفاده می‌کنند، درست مانند هارد درایوهای سنتی و به منبع تغذیه خارجی نیاز دارند.

قرارگیری M.2 SSDs

M.2 SSDs در مادربرد قرار می‌گیرد و معمولاً گران‌تر از همتایان ۲.۵ اینچی خود هستند. اما دلیلی برای این موضوع وجود دارد. بخش “M.2” به فاکتور شکل اشاره دارد که یک اسلات stick مانندی است که درون مادربرد قرار می‌گیرد. بخش “NVMe” به درایوی اشاره دارد که به جای STAT از PCI Express برای انتقال داده استفاده می‌کند. PCIe می‌تواند از پهنای باند بسیار بیشتری نسبت به SATA پشتیبانی کند. همین باعث می‌شود درایورهای M.2 NVMe بسیار سریع‌تر از همتایان ۲.۵ اینچی خود باشند. البته همه درایوهای M.2 از PCIe استفاده نمی‌کنند. آن‌ها بسته به مشخصاتشان می‌توانند از PCIe یا SATA استفاده کنند. مطمئن شوید که درایوها با “NVMe” مشخص شده باشند، مانند درایوهای Samsung 970 Evo.

هر کدام از درایوها را که خریدید، مطمئن شوید که SSD را به عنوان فضای ذخیره ‌سازی اصلی سیستم عامل انتخاب کنید. با این کار از ارتقاء زمان بوت و عملکرد سریع در استفاده روزمره بهره‌مند می‌شوید. همچنین به همین دلیل است که SSD کمتر از ۲۰۰ گیگابایت را اصلاً پیشنهاد نمی‌کنیم. با نصب ویندوز، یک درایو کوچک تنها می‌تواند چند بازی را در خود جای دهد.

اگر به فضای ذخیره‌ سازی زیادی برای کار یا رسانه نیاز دارید، هارد درایو ثانویه را برای فضای اضافی در نظر داشته باشید، SSD را مختص ویندوز و بازی قرار دهید.

خنک و ساکت

خنک‌ سازی مستقیماً به عملکرد ارتباط ندارد، اما ممکن است روی آن و روی لذت بردن شما از رایانه خود تأثیر بگذارد. پردازنده‌های AMD و تمام کارت‌های گرافیک خنک‌ کننده‌های خود را درست خارج از خود قرار می‌دهند، پس اگر به میزان صدا یا خنک نگه داشتن اجزا برای اورکلاک کردن اهمیت نمی‌دهید، دیگر نیاز نیست حتی ثانیه‌ای به آن فکر کنید. به خصوص اگر با هدفون بازی می‌کنید، زیرا در این صورت هیچ صدایی نخواهید شنید.

پردازنده‌های جدید Intel با کولر استوک عرضه نمی‌شوند. با این حال می‌توانید یک سیستم خنک‌کننده مناسب را با قیمت ۳۰ دلار خریداری کنید.

اگر یک رایانه ساکت می‌خواهید یا می‌خواهید مشخصات اولیه آن را ارتقاء دهید، فکر کردن درباره خنک ‌کننده‌های پیشرفته ایده خوبی است. کولرهای هوای بزرگ راهی مناسب و مقرون ‌به ‌صرفه برای خنک کردن یک پردازنده است، با این حال خنک ‌کننده‌های آبی و حلقه‌های سفارشی هم گزینه خوبی به شمار می‌روند.

کارت‌های گرافیک کمی پیچیده‌تر هستند، اگرچه می‌توانید آن‌ها را با آب هم خنک کنید. البته پیشنهاد ما این است که یک کارت سوم با راه حل خنک ‌کنندگی سفارشی مناسب خریداری کنید تا سطح صدا را کم کرده و عملکرد بهتری را داشته باشید.

برق سیستم

اجزایی وجود دارند که درباره آن‌ها پیشنهاد می‌کنیم پول بیشتری خرج کرده و در عوض عملکرد بهتری دریافت کنید. منبع تغذیه مناسب (PSU) نمونه بارز این موارد است. پس به خوبی به بررسی منابع تغذیه بپردازید.

هرگز PSU ضعیف نخرید، زیرا یک منبع تغذیه ضعیف ممکن است به سرعت از بین برود و اجزایش را هم با خود نابود کند. اولین چیزی که باید به آن توجه کنید، توان برق شما است.  PSU را انتخاب کنید که کمی بیشتر از توان برق رایانه شما باشد، اما خیلی بیشتر نباشد (منبع تغذیه ۶۵۰ واتی برای یک رایانه‌ای که حدود ۴۴ وات نیرو دارد مناسب است).

پس از آن، به دنبال گواهی‌های ۸۰ Plus باشید. استانداردهای ۸۰ Plus، منابع تغذیه را بر اساس بازدهی توانشان رتبه ‌بندی می‌کنند و چندین طبقه وجود دارد. مثلاً منابع تغذیه مجهز به مجوز ۸۰ Plus، به طور میانگین دارای %۸۰ بهره‌وری توان هستند، در حالی که منبع تغذیه ۸۰ Plus Titanium در همان محدوده توان حدود %۹۲ کارایی توان دارند.

گواهی ۸۰ Plus

گواهی ۸۰ Plus به سادگی میزان بهره‌وری انرژی را نشان می‌دهد. با این حال، PCUهایی با رتبه ۸۰ Plus از اجزای بهتری برای به دست آوردن این رتبه استفاده می‌کنند. همچنین مقدار وات تبلیغ شده را هم ارائه می‌دهند.

در نهایت، به منابع تغذیه مدولار، نیمه مدولار و غیرمدولار می‌رسید. در منابع تغذیه غیرمدولار، تمام کابل‌ها به منبع تغذیه متصل می‌شوند. در منابع تغذیه نیمه مدولار فقط کابل‌های لازم به منبع تغذیه وصل می‌شوند، مانند کانکتور برق ۲۴ پینی مادربرد، اما کابل‌های جداشونده برای اجزای دیگری مانند توان ۸ پینی برای کارت ویدیو را هم خواهید داشت. در نهایت، در منابع تغذیه مدولار هیچ کابل متصلی پیدا نمی‌کنید.

وجه مثبت منبع تغذیه مدولار این است که می‌توانید تنها کابل‌هایی را وصل کنید که واقعاً می‌خواهید از آن‌ها استفاده کنید و این باعث می‌شود مدیریت و کنترل ساختار و کابل راحت‌تر شود. با این حال، منابع تغذیه مدولار گرام هستند و گاهی دو برابر قیمت نمونه‌های غیر مدولار را دارند. با خرید منبع تغذیه غیر مدولار می‌توانید پول زیادی را ذخیره کنید.

کنار هم قرار دادن قطعات

گردآوری همه چیز کار مادربرد است. در این مورد نباید به سراغ موارد ارزان یا خیلی گران بروید. دو مورد وجود دارد که باید در نظر بگیرید: سوکت و تراشه. خوشبختانه یافتن مورد اول ساده است. هر پردازنده‌ای برای قرارگیری در سوکت خاصی تولید می‌شود – پردازنده Ryzen 3000 از سوکت AM4 استفاده می‌کند – پس فقط باید مطمئن شوید که پردازنده مرکزیتان با سوکت موجود در مادربرد تناسب دارد. اگر دستگاه از پیش ‌ساخته‌ای را خریده ‌اید، نیازی نیست نگران سوکت باشید.

تراشه جالب‌تر است. AMD و Intel تراشه‌هایی با ویژگی‌ها و قیمت‌های مختلف ارائه می‌دهند. مثلاً تراشه پرچم‌دار Intel یعنی Z490 از اورکلاک کردن پشتیبانی می‌کند، در حالی که تراشه B460 این‌گونه نیست. به همین ترتیب، تراشه پیشرفته AMD یعنی X570 دارای خطوط منابع تغذیه بیشتری نسبت به تراشه ارزان‌تر B550 است.

صادقانه بگوییم، تفاوت زیادی بین تراشه‌ها وجود دارد که باید در نظر بگیرید. برای گیمینگ، سؤال اصلی این است که آیا می‌خواهید پردازنده شما قابلیت اورکلاک داشته باشد. AMD در تراشه‌های سری X و B خود از قابلیت اورکلاک کردن پشتیبانی می‌کند. همچنین Intel در سری X خود از این قابلیت پشتیبانی می‌کند. در غیر این صورت، مادربرد شما تقریباً هیچ تأثیر عملکردی نخواهد داشت.

با این حال باید چیزهایی به جز عملکرد را هم در نظر بگیرید. سازندگان ویژگی‌های مختلفی را در مادربرد قرا می‌دهند. مانند قابلیت‌های شبکه‌ سازی بهتر یا تراشه‌ای با صدای بهتر. بعلاوه، مادربردها با قابلیت توسعه ‌پذیری عرضه می‌شوند. (مثلاً برخی ممکن است فقط دو اسلات رم داشته باشند). نیازی نیست هزینه زیادی را برای مادربرد صرف کنید، اما باید پشتیبانی از اورکلاک، توسعه ‌پذیری و ویژگی‌هایی مانند شبکه و صدا را در نظر بگیرید.

روی چیزهایی تمرکز کنید که برایتان مهم است

یک رایانه گیمینگ عملکرد متعادلی دارد. باید روی بخش‌هایی سرمایه ‌گذاری کنید که در گیم پلی و لذت کلی شما تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

پول زیادی را باید صرف کارت گرافیک و پردازنده مرکزی کنید تا ظاهر بازی را ارتقاء دهید. سرمایه ‌گذاری روی فضای ذخیره‌ سازی نیز باعث افزایش سرعت بارگذاری بازی می‌شود. همچنین فضای بازی را تغییر می‌دهد. کیس فانتزی خوب است، اما کیفیت بازی را بهتر نمی‌کند. حافظه بیشتر هم جای خود را دارد، اما اگر بیشتر از چیزی است که به آن نیاز دارید، کاربردی برایتان نخواهد داشت.

با توجه به همه موارد گفته شده، رایانه‌ای بسازید که حس خوبی از نتیجه کارتان داشته باشید. اگر ظاهر برایتان مهم است، مطمئن شوید که ظاهر رایانه را خیلی زیبا کنید. اگر به تغییرات و اورکلاک اهمیت می‌دهید، بیشتر پولتان را صرف مادربرد خوب و کولر مناسب کنید. باید پولتان را برای ارتقاء لذت از گیمینگ کنید، اما در عین ‌حال باید رایانه‌ای بسازید که مناسب کارها و نیازهایتان باشد.

منبع: DigitalTrends