بازی مافیا ۳ و توضیحاتی در مورد این بازی و بررسی آن

چشم های زیادی منتظر مافیا ۳ است، و استدیوی هنگر نیز قول داده تا اینبار بازی با باگ های کمتری منتشر شود؛ از مشکلاتی که بازی های درجه یک و یا جدید باگ ها و مشکلاتی است که بازی را تا مرز غیر قابل تحمل بودن پیش می برد، مشداق بارز این مشکلات در بازی Batman Arkham Knight مشاهده کرد.

طرفدرانِ مافیا ۳ بشدت نگران رفع باگ های آن هستند؛ این بازی محبوب قسمت سوم مجموعه ی مافیا است و استودیوی سازنده ی آن قول داده که تحت هیچ شرایطی این بازی مشکلی نخواهد داشت.

“اینبار بایک بازی با باگ های فراوان روبرو نخواهید بود، ما به شما قول می دهیم چرا که از عواقب بی کیفیتی کاملاً آگاهیم” وقتی از مدیران استدیو پرسیده شد که می توانند با بازی های درجه یک دیگر رقابت کنند، آن ها پاسخ دادند:

توضیحی در مورد بازی مافیا ۳

ازنظر ما این بازی کاملاً توان رقابت را دارد برای همین اصلاً نگران نیستیم .

سال ۲۰۰۲ وقتی مافیا برای اولین بار روانه ی بازار شد خیلی زود جای خودش را در دل گیمرها باز کرد.

اینکه چرا مافیا دل گیمرها را برد دلایل گوناگونی دارد اما اصلی ترین آنها هویتِ خاص و منحصر به فرد این بازی بود.

دورانی که همه با تقلید از جی تی آی می خواستند موفق شوند! استدیو ایلوژن سافت ورک این بازیِ شگفت انگیز را منتشر کرد که هم داستان جالبی را روایت می کرد و هم در زمینه ی گیم فوق العاده ای روایت می کرد و هم اینکه در زمینه گیم پلی حرف های زیادی برای گفتن داشت.

نسخه ی دومش سال ۲۰۱۰ وارد شد و اینبار استدیوی چک توکی گیمز بود و با اینکه بازی از دفعه ی قبل ضعیف تر شده بود اما درکل استقبال خوبی داشت، و حالا مافیای ۳ که جدیدترین سری این مجموعه بازی است کارِ یک استدیوی تازه کار به نام هنگر است. این بازی نسبت به نسخه های پیشین خود در بهترین حالت مشابه با نسخه ی دوم است! وهرگز به پای نسخه ی با کیفیت اول خود نمی رسد.

این استودیو بازی را با پتانسیل بالایی خلق کرده، اما مشکلاتی هم دارد.

دفعه ی اولی که مافیا ۳ را بازی می کنید، یکسری از مشکلات خیلی زود خودشان را نشان می دهند.

اما داستانِ بازی از همان دقایق اول عالی بودنش را نشان می دهد. البته مافیا بطور کلی یک داستان تکراری با موضوعِ انتقام است اما استدیو هنگر انقدر کارش را در داستان پردازی خوب انجام داده که ثابت کرده همیشه داستانِ کلیشه ای داستانِ طبدی نیست!

فضای تاریخی داستان برای سال ۱۹۶۸ است و لینکان کِلی کاراکتر سیاه پوستِ این بازی اخیراً از جنگ برگشت داشته است و می خواهد به یکی از گروه از گروه های مافیایی بپیوندد و در آنجا زندگی سالمی داشته باشد و سپس اتفاقاتی ناگوار برای مردی که مانند پدرِ او بوده است می افتد و همچنین چند تن از دوستانش کشته می شوند و این ماجرا آتش انتقام را در قلب او بر می انگیزد.

از دلایلی که مافیا ۳ شیفتگانی بسیار داشته است، کاراکترهای بازی هستند آنها کسانی هستند که خیلی خوب می شود با آنها ارتباط برقرار کنید.

همچنین نکته جالب ماچرا اینجاست که هیچکس کاراکتر کاملاً مثبت یا منفی نیست و حای لینکن هم نقاطی خاکستری در شخصیت خود دارد. و اینکه داستان چیزهای دیگری هم دارد که به فضای آن درک و عمق بهتری می دهد.

مثلاً رفتارهای نژاد پرستانه در آن سالهای آمریکا و بعد ازآن مشکلات طبقاتی است و استدیوی سازنده ی بازی الحق که خوب این مسائل را نیز در بازی گنجانده است و شاخ و برگ های خوبی را برای بازی تدارک دیده است. استودیو هنگر به فضای شخصی کاراکترها خیلی خوب پرداخته و نشان داده که هریک از آنها دغدغه های خاص خودشان را دارند.

اما انتقادی که وارد می شود این است که حضور افراد دیگر در بازی کم می شود و در نهایت سه تن از کاراکترها می مانند که دغدغه اشان اشغال کردن مناطق مختلف شهر است.

وقتی که ویتو، قهرمانِ نسخه ی دوم در بازی آمد انتظار داشتیم که با شخصی خاص دیدار کنیم اما تنها کاری که ویتو بلد بود نشستن روی صندلی و ادعا برای اینکه بهترین فرد بعنوان اداره کننده ی منطقه است، اما همانطور که گفته شد تعدادی از نقاط ضعف بازی از ابتدا خودشان را نشان می دهند که آزار دهنده ترین آن توی ذوق زدن کیفیت و بافت های تصویر است.

با توجه به این مافیا ۱ و نسخه دومش با اینکه قدیمی تر هستند گرافیکِ خیلی بهتری دارند. انگار سازندگان زمان کافی برای پرداختت به این موضوع را نداشتند، هرچند که باوجود باگ های گرافیکی، چهره های کاراکترها جالب طراحی شده و خیلی خوب می شود با آنان همذات پنداری کرد.

جلوه های بصری اش هم خوب است و گاها جلوه های هنرمندانه ایی را شاهد هستیم، مثل بارش باران، انعکاس های نور و….

واکنش های فیزیکی هم بسیار خوب است، مثلاً سنگرهای بعد از گذشتن کمی از جنگ خراب می شوند یا کاراکترها به تیر خوردن واکنش نشان می دهند. گیم پلی قوی مافیا ۳ آن را به بازی قوی ایی تبدیل کرد، باوجود تمام باگ هایی که دارد، اما خب بازی در این حیطه هم باگ هایی داشت.

اگر بخواهیم مافیا ۳ را به چند بخش تقسیم کنیم، شاهد سه بخش خواهیم بود که اولی مراحل جذاب دزدی از بانک و آشنایی با ویتو، توماس بروک کاساندرا هستیم، آن بازی وارد بخش دومِ طولانی و خسته کننده اش می شود.

شما در این بخش کار زیادی انجام نمی دهید، تنها پیش شخصی خواهید رفت و و درباره ی فردی اطلاعات می گیرید و فرایند کشتن این فرد را در نظر می گیرید و این منوال چندین بار در بازی اتفاق می افتد.

همچنین که تنوع دشمنانشان خیلی کم است، و در دعواها اکثر دشمنان شبیه به هم هستند و ظاهر چندان خاصی ندارند.

که این هم برای بازی قوی و نسل هشتمی مثل مافیا ۳ اُفت دارد، قسمت سوم بازی هنگامی آغاز می شود که سراغ کشتن سرای مافیا می روید و مراحل بازی از اینجا کمی جذاب تر می شود.

مرحله هایی مثل حمله به کشتی یا گردهم آیی های سیاه پوستان فضای جال و جدیدی دارند و تنوع خوبی به بازی می دهند. اما بدی ماجرا این است که بعد از اتمام بازی چیز خاصی در ذهنتان نمی ماند.

درحایکه نسخه اول این گیم از نظر تنوع فوق العاده بود و مراحلی بود که با تاکسی اتان مسافر کشی می کنید و در عین حالی کسی را هم می کشتید، در همان مرحله هم باید در مسابقه ی رانندگی برنده می شدید!

چیزی که در مافیا ۳ بهتر است این است که شما از یک جایی ببعد تمرکزتان روی سه کاراکتر اصای جمع می شود، مجبور به کارهای تکراری نیستید و دشمنانتان هوش مصنوعیِ عجیبی دارند!

در حالت کلی شخصیت اصلی داستان یک فردِ خشک و جدی است و این را از روی حرکاتش می توان حدس زد و حضور در جنگ ویتنام اورا به فردی حرفه ای در استفاده از اسلحه تبدیل کرده است. گان پلی های بازی خیلی خوب است و شما با اسحله های جدیدی آشنا خواهید شد.

اما درباره ی هوش مصنوعی عجیب دشمنان بگویم، این قضیه یک شمشیر دو لبه است، نمی شود گفت خیلی خوب یا خیلی بد است.

دشمنات گاهی خیلی طبیعی و حرفه ای رفتار می کند طوری سعی می کند شمارا محاصره کند که آنان را تحسین می کنید.

مثلاً گاهی وسط درگیری دشمنِ ماجرا ول می کند و بدون توجه به شما پشت سنگر خستگی در می کند!

حالا که حرفِ سنگر گیری شد یک عیبی هم از سنگر گیری لینکین می گیرم و می گوییم که او در این بخش بسیار خشک عمل می کند. همین هم باعث می شود تا عطای سنگر گیری اش را به لقایش ببخشید و در بازی از سنگر بیرون بزنید.

مافیا ۳ یک بازی جهانی است که با بازی های خارق العاده ایی مثل GTA مقایسه می شود برای همین است که به آن سخت می گیریم، استدیو هنگر با اینکه سعی کرد که شهر نیوبوردو را طبیعی بسازد اما این شهر بسیار بی روح است. و حتی مراکز این شهر هم خلوتند، شهرواندش هم که کاری جز پیاده روی انجام نمی دهند. در این موارد از GTA و خیلی از بازی های دیگرهم ضعیف تر است.

فروشگاهی وجود ندارد که بشود اسلحه و تجهیزات بخرید یا اینکه تعمیرگاهی ندارد که ماشینتان را شخصی سازی کنید.

البته بازی امکان ورود شما به فروشگاه ها را فراهم کرده است اما نمی توانید خرید خاصی انجام دهید!

همچنین در این بازی تاکسی هم وجود نداردو اگر بخواهید در سطح شهر تردد کنید باید اسنپ بگیرید!

شوخی کردم. باید خودتان رانندگی کنید و خوشبختانه ماشین های بازی علی رغم تنوع کمشان کنترل خوبی دارند و انصافاً ماشین های خوبی هستند.

یکی از مواردی که مافیا ۳ را از واقع گرایی اش دور کرده این است که شما بزنی، بکُشی، تند رانندگی کنی در کل پلیس هیچ نقش خاصی ندارد و گیرِ خاصی به شما نمی دهد و این باعث شده تا بازی آنقدرهاهم واقعی نباشد، درحالیکه یک مافیا بود و یک واقعگرایانه بودنش!

نکته ی فوق العاده مثبت دیگر این بازی فضای موسیقیایی دهه ۶۰ اش است که با تم بازی هم هماهنگی بسیاری دارد. همچنین با تمام انتقادهایی که به خشک بودن لینکلن داشتیم اون صدای جذابی داشت که محال است دیالوگ هایش را از یاد ببرید.

درکل مافیا ۳ مجموعه ایی از خوبی ها و بدی هاست. نه آنقدر افتضاح است که بشود گفت شکست خورده است و نه آنقدر عالی که بشود مقایسه اش نکرد.

پس نتیجه می گیریم که مافیا ۳ یک بازی متوسطِ رو به خوب است و جان می دهد برای کسانی که عاشق داستان های دهه ۶۰ میلادی اند و به وقایع آمریکا در آن دوره هم مسلط اند.

قطعاً این بازی به شما کیف های فراوانی هدیه می دهد اما اگر دنبال تجربه هایتان در GTA در این بازی می گردید باید بگویم که بدجوری نا امید می شوید.

شاید اگر کمی دیرتر روانه بازار می شد می توانست مشکلات زیادی را حل کند اما می توان گفت استدیوی تازه کار هنگر کمی بی حوصلگی به خرج داده و باعث شده این بازی آنقدر ها که باید حق مطلبش را ادا نکند.