کدام زاویه دوربین مناسب رزیدنت اویل است؟

تا به حال به زاویه دوربین رزیدنت اویل دقت کرده اید؟ مطمئناٌ سؤالی که طرفداران این مجموعه‌ها از خود و دیگران می‌پرسند این است که کدام یک از آن‌ها بهترین است؟ دوربین‌های ثابت، سوم شخص و اول ‌شخص سه سبک مجزای Resident Evil هستند و برای افرادی که آن‌ها را دوست دارند، هیچیک دارای کمبودی نیستند. به سختی می‌توان به فرانچایز بازی ویدیویی عمده دیگری فکر کرد که به صورت اساسی و با موفقیت خود را به اندازه Resident Evil بازآفرینی کرده باشد. پس از دوره ۲۵ ساله و وجود هزاران هزار بازی، مجموعه ترسناک بقای کمپانی Capcom سه دوره کاملاً منحصر به ‌فرد و موفق داشته است، که هر یک انواع مختلف تجارب را با مزایا و معایب خاص خود ارائه کرده ‌اند.

با توجه به این واقعیت که این مجموعه با دوربین‌های ثابت شروع می‌شود و نه تنها مشخصه‌های خود را اجرا می‌کنند، بلکه در میان بهترین بازی‌های ترسناکی قرار دارد که تاکنون ساخته شده است، این تردید وجود دارد که طرفداران بی‌شماری برای بازی Resident Evil وجود دارد که هنوز حس می‌کنند بازی‌های RE با دوربین ثابت از بهترین نوع بازی‌های RE هستند. بازی Resident Evil 1، نسخه بازسازی آن و Resident Evil 2 عناوین ترسناک بقایی هستند که این ژانر را تعریف و مشخص می‌کنند. بازی Resident Evil 3 و Code – Veronica بازی‌های عالی هستند که طرفداران مجموعه آن‌ها را در وسط قلبشان حفظ کرده‌ اند. RE 0 اختلاف زیادی با این بازی‌ها دارد، اما هنوز در نوع خود بازی خوبی است.

نقاط قوت و ضعف دوربین ثابت بازی

واضح است که دوربین‌های ثابت بازی Resident Evil بدون نقاط قوت نیست و این سبک از طراحی بازی مزایای بسیار مشخصی دارد که مناسب ژانر ترسناک بقا است. در زمانی که Resident Evil با گیم پلی آهسته، آگاهانه و معماها و کاوشگری‌های روشمند معرفی شد، دوربین‌های ثابت همان فویل عالی بودند که Capcom سعی داشت با آن بازی‌ها به دستش آورد. ممکن است در راهرو قدم بزنید و اگرچه ممکن است صدای به هم خوردن یا غرغر چیزی را در نزدیکی‌تان بشنوید، اما تا زمانی که کاملاً نزدیکش نشوید دوربین به شما اجازه دیدن نمی‌دهد و این با حرکات منع کننده هدفمند که با کنترل تانک‌ها ارائه می‌شود ترکیب شده و ممکن است منجر به ایجاد لحظات ترسناک شود.

این همان ترفندی بود که بازی‌های Resident Evil بارها در سال‌های اول ارائه مجموعه از آن استفاده کردند و هر بار اثر بیشتری گذاشت. همچنین لازم به ذکر است که Capcom مهارتی عالی در ایجاد پس زمینه‌های از پیش ارائه شده واقعاً زیبا در بازی‌های RE با دوربین ثابت خود دارد، که در واقع چیزی است که به اندازه کافی مورد ستایش و توجه قرار نمی‌گیرد. مطمئناً، یک دلیل عمده برای داشتن دوربین‌های ثابت در بازی‌های اول Resident Evil شاید محدودیت‌های مالی یا فنی باشد، اما هرچیزی که باشد، Capcom کارش را بی‌نقص انجام داد.

بازی Resident Evil 4

Resident Evil 4 یک حرکت بسیار بزرگ به همین دلایل و دلایل دیگر بود. در حال حاضر، دیدگاه سوم شخص از روی شانه نیز به یکی از اجزای اصلی بازی‌های سوم شخص تبدیل شده است، اما در سال ۲۰۰۵ زمانی که RE4 این کار را کرد، به خصوص برای Resident Evil به عنوان یک مجموعه، آشکارسازی عظیمی محسوب می‌شد. با هر عنوان موفقی در این مجموعه، Resident Evil بیشتر به سبک اکشن تمایل داشت و تغییر Resident Evil 4 به Capcom اجازه داد این اثر عالی‌تر را اجرایی کند. این اکشن بی‌نظیر چیزی بود که بعداً مقدار بیشتری از آن را در Resident Evil 5 به نمایش گذاشتند. تغییر به سوم شخص با مقدار تولید بهتر و تأکید بیشتر روی داستان ‌سرایی همراه شد، که با گذشت زمان برای مجموعه‌ها اهمیت بیشتری پیدا کرد.

البته “اکشن” تنها یک کلمه است که باعث ناراحتی طرفداران Resident Evil می‌شود. زمانی که درباره مزایا و شایستگی‌های بازی Resident Evil 5 صحبت شود، این بازی یک بازی عالی تلقی می‌شود، اما افراد زیادی وجود دارند که به خاطر شوتر سوم شخص بودن از آن ناامید شده و تمام ادعاهای ترسناک بودن بازی را نادیده گرفتند. سپس بازی Resident Evil 6 عرضه شد، که حتی از نظر تصور و خیال هم یک بازی عالی در نظر گرفته نمی‌شد. این بازی اساساً یک نسخه بازی ویدیویی از فیلم Michael بی ‌عقل بود که پر از انفجارهای خود، سکانس‌های اکشن مسخره و پیچ ‌و خم وحشتناک صحنه بود که فقط برای ایجاد صحنه‌های وحشتناک و ترسناک کنار هم قرار گرفته بودند.

بازی Resident Evil 4

اما اگرچه سوم شخص Resident Evil یکی از مواردی است که بیشترین اختلاف را بین طرفداران ایجاد کرده، اما در عین حال، اوج‌ها و مزایای خوبی هم داشته است. البته Resident Evil 4 نیز وجود دارد که نه تنها بهترین بازی در این مجموعه است، بلکه یکی از بهترین بازی‌هایی است که تاکنون ساخته شده است. مانند چند بازی دیگر، این بازی دارای تعادل عالی بین اکشن با اکتان بالا و وحشتی که ضربان قلب (یا حداقل تنش) بازیکن را بالا می‌برد، است. همانطور که گفتیم، Resident Evil 5 نیز بازی عالی‌ای است و زمانی که آن را به صورت مشترک بازی کنید، عالی‌تر هم می‌شود. این بازی پر از سرویس‌های باورنکردنی است و نقاط روایتی دارد که در راضی کردن طرفداران به خوبی عمل کرده ‌اند و باعث شده‌ اند شخصیت Albert Wesker به یادماندنی و چشمگیر شود.

Resident Evil Revelations و Revelations 2 نیز طرفداران خاص خود را دارند. مخصوصاً Revelations 2 که تجربه‌ای ترسناک برای طرفدارانی بود که از ابتدا تشنه این سبک بوده‌ اند. البته این اواخر که نسخه‌های ریمیک Resident Evil 2 و ۳ را داشته ‌ایم. با اینکه نسخه ریمیک Resident Evil 3 کمی ناامیدکننده بود، اما از نقاط قوت این مجموعه بی‌بهره نمانده بود. در عین حال، ریمیک Resident Evil 2 بسیار دیدنی است و احتمالاً بهترین بازی این مجموعه محسوب می‌شود. اگر بگوییم که این نسخه، اوج مجموعه Resident Evil را نشان می‌دهد، دروغ نگفته ‌ایم.

دوره اول شخص بازی

اکنون به دوره اول ‌شخص Resident Evil می‌رسیم – که جدیدترین است و تاکنون فقط یک بازی داشته است (به زودی با آمدن Village دو بازی خواهد شد). زاویه دید اول ‌شخص دارای نقاط قوتی است که شدیداً بر روی بازی‌های ترسناک تأثیر مثبتی می‌گذارد، به طوری که از دید اول‌ شخص وحشت بازی دو چندان خواهد شد. شما به هر آنچه که در اطرافتان می‌گذرد، نزدیک‌تر خواهید بود، بیش از پیش غرق در محیط می‌شوید و ترس، بسیار شدیدتر از زاویه دید سوم شخص یا دوربین ثابت در شما رخنه خواهد کرد. بازی‌های ترسناک اول‌ شخص مانند Layers of Fear و P.T در طی دهه گذشته طرفداران زیادی پیدا کرده‌ اند و Resident Evil 7 قطعاً یکی از بهترین بازی‌های ترسناک اول شخصی است که تاکنون دیده ‌ایم.

به علاوه، RE7 از زاویه دید اول‌ شخص برای تقویت سایر گزینه‌های طراحی بازی استفاده کرده که طرفداران این مجموعه بسیار از آن راضی بودند. از تمرکز بیشتر بر روی اکتشاف، رد گم کردن و حل معما گرفته تا برداشتن گام‌های آهسته‌تر و سنجیده‌تر که باعث ایجاد فضایی ترسناک‌تر شده و سطح آدرنالین را بالا می‌برد.

بعد از فاجعه‌ای به نام RE6 ،Capcom با انتشار RE7 بسیار هوشمندانه عمل کرد. زیرا در آن به اصول نسخه‌های اولیه بازگشت و یک تجربه عالی از Resident Evil سنتی در کنار زاویه دید اول ‌شخص به جای استفاده از دوربین ثابت ارائه داد.

البته این بدان معنا نیست که زاویه دید اول ‌شخص هم عاری از عیب باشد. داستان ‌سرایی در Resident Evil نقش مهمی دارد و این چیزی بود که در RE7 کمی مورد توجه قرار گرفت. شخصیت بدون چهره Ethan Winters که شخصیت اصلی بازی محسوب می‌شود نیز چندان به این مسائل کمک نکرد. اصولاً بازی‌های سوم شخص در داستان‌ سرایی بهتر از بازی‌های اول ‌شخص نیستند، اما با این وجود بیشتر اوقات این اتفاق می‌افتد و این در Resident Evil نیز بسیار اتفاق افتاده است. حداقل تا به الان. البته فعلاً فقط یک بازی اول‌ شخص داریم و ممکن است Village در بخش داستان ‌سرایی بهتر از نسخه قبلی خود عمل کند.

کدام یک از سه سبک بازی RE از همه بهتر است؟

حال به سؤال اصلی خود بازمی‌گردیم، کدام یک از سه سبک بازی RE از همه بهتر است؟ همانطور که تمام طرفداران این مجموعه به شما می‌گویند، پاسخ به این سؤال بسیار دشوار است. اکثر طرفداران RE با شنیدن این سؤال، سخت در فکر فرو می‌روند و پس از گذشت یک دقیقه به نتیجه‌ای نمی‌رسند و به شما می‌گویند که هر یک از آن‌ها به دلایل بسیار متفاوتی عالی هستند. صادقانه بگوییم، که این بهترین پاسخ برای چنین سؤالی است.

اگر مجبور به انتخاب یکی از آن‌ها باشیم چطور؟ Resident Evil سوم شخص، از بسیاری جهات، تحقق نهایی فرمول این مجموعه است که با قابلیت ضبط کردن همه چیز، باعث می‌شود که مجموعه به همان خوبی که هست، باشد.

سوم شخص بازی

سوم شخص یعنی باید داستان‌های فوق‌العاده‌ای داشته باشیم که به نحو احسن روایت می‌شوند. سوم شخص یعنی اینکه می‌توانیم هر از چندگاهی سکانس‌های کاملاً زیبایی داشته باشیم. سوم شخص یعنی اینکه می‌توانیم مکانیک و حرکات کاملاً ساختاری داشته باشیم. همانطور که نسخه ریمیک Resident Evil 2 ثابت کرد، سوم شخص برای داشتن تجربیات سنتی Resident Evil با برداشتن قدم‌های سنجیده شده، تمرکز بر اکتشافات و معماها و تعقیب و گریز و تأکیدی بر جو و وحشت محسوسی که دارد، بسیار خوب عمل می‌کند.

آینده اول شخص برای مبتدیان

اما هر یک از این سه سبک چه آینده‌ای خواهند داشت؟ برای مبتدیان، واضح است که اول‌ شخص به این زودی‌ها از بین نخواهد رفت. Resident Evil Village قرار است به صورت اول ‌شخص باشد و ما به شخصه از این بابت خوشحال هستم. Capcom با RE7 چیز کاملاً منحصر به فردی طراحی کرده است و دلایل زیادی برای خوش‌بین بودن نسبت به آینده این سبک وجود دارد. اگر Village بتواند داستان جذاب‌تری را ارائه دهد، ممکن است اول ‌شخص را به عنوان یک سبک قطعی برای بازی Resident Evil تثبیت کند. کاملاً محتمل است که طی سال‌های آینده شاهد بازی‌های اول‌ شخص بیشتری در این مجموعه باشیم.

آینده سوم شخص برای مبتدیان

در رابطه با سوم شخص نیز وضعیت به همین صورت است و به این زودی‌ها از بین نمی‌رود. زمانی که RE4، دیدی فراتر از شانه‌های کاراکتر را برای طرفداران این مجموعه ایجاد کرد، که در واقع پایانی برای دوران دوربین‌های ثابت بود، این مجموعه به طور خاصی بر روی سبک جدید خود متمرکز شد (بدون در نظر گرفتن بازی‌های Chronicles). انتقال زاویه دید Resident Evil به اول ‌شخص چندان سخت نبود. Capcom از زمان عرضه RE7 تاکنون دو بازی RE سوم شخص ارائه کرده است، اما با توجه به اینکه در حال حاضر بازی‌هایی وجود دارند که هنوز به صورت رسمی اعلام نشده ‌اند، قطعاً تعداد بیشتری بازی وجود دارد. نسخه ریمیک Resident Evil 4 به شدت شایعه شده که قرار است به صورت سوم شخص باشد. پس از آن، Resident Evil Outrage را داریم که خودی‌ها آن را Revelations 3 می‌نامند و اگر این هم سوم شخص باشد، جای هیچ تعجبی نیست.

عصر دوربین‌های ثابت

این امر، ما را با عصر دوربین‌های ثابت روبرو می‌کند و در این شرایط همه چیز ترسناک‌تر است. آخرین بازی اصلی RE که با دوربین‌های ثابت ارائه شد، Resident Evil 0 در سال ۲۰۰۲ بود. هرچند در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ نیز شاهد انتشار Outbreak و Outbreak: File #2 بودیم. در هر صورت، از آخرین باری که Capcom از دوربین‌های ثابت در بازی‌های خود استفاده کرد چندین سال می‌گذرد و بعید به نظر می‌رسد که باز هم به آن دوران بازگردیم. با توجه به ماهیت پرفروش و بسیار موفق این مجموعه و تمایل Capcom به ساخت محصولات AAA، دوربین‌های ثابت دیگر جایی در این مجموعه ندارند.

هنوز هم جای امیدواری است. مبتدیان بهتر است بدانند که Capcom در این چند سال اخیر به هیچ عنوان در مورد استفاده از دوربین‌های ثابت فکر نکرده است. گذشته از این‌ها، نسخه ریمیک Resident Evil 2 در اصل با دوربین ثابت ساخته شده است. در نهایت Capcom به زاویه دید سوم شخص رضایت داد، اما واضح است که آن‌ها تمایل دارند به فکر ساخت یک بازی RE اصلی با دوربین ثابت باشند. در ضمن، همانطور که از موفقیت تجاری بازی The Medium محصولی از Bloober Team پیدا است، بازی‌های ترسناک با دوربین ثابت هنوز از نظر تجاری مناسب هستند. بنابراین، آیا ممکن است Capcom تصمیم بگیرد که یک بازی Resident Evil در مقیاس کوچک‌تر و با بودجه‌ای نسبتاً کمتر با استفاده از دوربین‌های ثابت بسازد؟ چقدر چنین چیزی به نفع کنسول Switch خواهد بود؟ به هرحال چنین چیزی بعید به نظر نمی‌رسد یا امیدواریم چنین باشد.

با این وجود، تنها چیزی که به آن مطمئن هستیم، این است که آینده روشنی در انتظار Resident Evil و طرفداران آن است و فرقی نمی‌کند از چه زاویه‌ای به آن نگاه کنید. تا زمانی که این مجموعه به قواعد اصلی خود پایبند باشد، می‌تواند هر جهتی که می‌خواهد، بگیرد. اول‌شخص، سوم شخص، دوربین ثابت و موارد دیگر. پر واضح است که هر سبک این بازی دارای لیست بلند بالایی از مشخصات ارزشمندی است که کاملاً مناسب این مجموعه است.

Capcom بدون توجه به رویکردی که در پیش می‌گیرد، تجربیات به یاد ماندنی را از این بازی به جای می‌گذارد. شاید این یکی از بهترین و هیجان ‌انگیزترین موارد این مجموعه باشد. Resident Evil می‌تواند هویت خود را مدام تغییر دهد، سبک خود را عوض کند و مرتباً راه‌هایی برای تحریک مخاطب پیدا کند.

منبع: GamingBolt