به نظر میرسد نسخه ریمستر جی تی ای قرار است با بازیهای Grand Theft Auto 3، Grand Theft Auto: Vice City و Grand Theft Auto: San Andreas وارد کنسولهای کنونی شود. اگرچه مدتی است شایعاتی پخش شده، به نظر میرسد Kotaku از منابع داخلی تأیید گرفته که این کلاسیکهای بازسازی شده با ترکیبی از “گرافیکهای جدید و قدیمی” که حس عناوین اصلی را القاء میکنند و تماشای آن را برای تماشاچیان مدرن کمی راحتتر میکند، وارد کنسولهای پلی استیشن ۵، Xbox Series X و حتی نینتندو سوییچ میشوند.
با این حال به نظر میرسد این San Andreas است که بیشترین توجه را به خود جلب کند، که البته تعجبی هم ندارد. این بازی هنگام عرضه مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و اغلب به عنوان یکی از بهترین بازیهای تمام دوران شناخته میشود. حتی اگر خشونت، جنایتهای گانگستری و صحنههای جنسی موارد خوبی برای مخالفان این مجموعه برای انتقاد از آن باشند.
دنیای آزاد باز آن بدون صحنههای بارگیری (جدا از فضای داخلی) عرضه شد و قبل از اینکه Breath of the Wild وارد صحنه شود، حس آزادی را به شهر جنایتکارش منتقل کرد. همچنین این بازی اولین بازی GTA بود که ویژگی نقش آفرینی واضحی را معرفی کرد که این ویژگیها هم امروزه در این مجموعه بسیار عادی هستند و به شما اجازه میدهند ظاهر شخصیت خود را سفارشی سازی کرده و مهارتهای خاصی را به آنها یاد دهید.
باتوجه به اینکه احتمالاً نسخه بازسازی GTA San Andreas در راه است، از خود میپرسیم که دوست داریم چه چیزهایی را در این کلاسیک به روز شده ببینیم – با توجه به اینکه نمیدانیم چقدر مانده تا GTA 6- و Rockstar چگونه میخواهد بازیای را پیشرفت دهد که در حال حاضر تقریباً فرمول کامل GTA را دارد.
۱. چک پوینت ریمستر جی تی ای
بخشی که مراحل پیشرفت بازی در آن قسمت ذخیره میشود و اگر بمیرید، بازی از همان قسمت دوباره شروع میشود.
چیزی که از بازیهای GTA پلی استیشن ۲ بدتر است، تنظیمات سختی غیرقابل پیش بینی آنها است. برخی مأموریتها بسیار سختتر از بقیه هستند و این مجموعه درباره چک پوینتها خیلی خسیسانه عمل کرده است، در عوض به شما اجازه میدهد بمیرید و یک تاکسی بگیرید و به محل مأموریت بازگشته و کارتان را دوباره در Vice City و San Andreas شروع کنید. برخی چک پوینتهای اختیاری که فقط یک مأموریت را مجدداً آغاز کند و موجودی مشابهی به CJ بدهد، بسیار خوب و خوشایند خواهد بود.
۲. اسلایدر سختی بهینه و مطلوب
افراد وسواس نسبت به اعتقادات گذشته از اضافه کردن تنظیمات سختی به بازیهای قدیمی متنفر هستند، اما San Andreas میتواند از آنها استفاده کند. کنترل پارامترهای درون بازی مانند میزان کشنده بودن NPCها، یا میزان سلامتی CJ، یا میزان جمعآوری مهمات در بازی خوب خواهد بود. بعید به نظر میرسد که Rockstar بخواهد چیزهایی که بازیهای پلی استیشن ۲ را همانطور حفظ کند- اما ممکن است به کاهش بخشهایی از بازی که ضعیف بودند کمک کند، مانند کنترلهای آشفته و تیراندازیهای ناهماهنگ. این موارد برای سال ۲۰۰۴ خوب بودند، اما در عصر شوتر کنونی، این کارها سخت است، مگر اینکه کاری کنید بازی کمی راحتتر شود.
۳. موسیقی اصلی
محدودیتهای حق موسیقی GTA برای این بازیهای قدیمی بسیار آزار دهنده بودند- از این رو چگونه است که بازنشر دیجیتالی کنونی Vice City دارای آهنگ “Billie Jean” مایکل جکسون، بخش اساسی نحوه شروع بازی، نیست. San Andreas در نسخههای بعدی با موسیقی گمشدهای عرضه شد و موسیقیهایی مانند Killing in the Name of از Rage Against the Machine و Express Yourself از NWA از بازی حذف شدند. بدون بازگرداندن آن آهنگها، هیچ نسخه مجددی کامل نخواهد بود.
۴. کنترلهای پاسخگوتر
اگر یک انتقاد معتبر کلی وجود داشته باشد که به واسطه آن بتوان عناوین Rockstar را رتبه بندی کرد، این است که بازیها گاهی کنترلهای سنگین و بدون پاسخی دارند. GTA 5و Read Dead Redemption 2 هر دو متهم هستند که باعث میشود برای شخصیتتان طوری به نظر برسد که گویی شما در حال کنترل یکشی ثابت هستید، پس خوب میشود اگر GTA San Andreas Remastered به این شکایتهای طولانی مدت رسیدگی کرده و مشکل را حل کند. این امکان وجود دارد که حرکت یک شخصیت بدون نیاز به تأخیر ورودی، کمی واقع بینانه جلوه دهد، پس اگر Rockstar این مشکل را برطرف کند، بازی بسیار سرگرم کنندهتر خواهد شد.
۵. بازگرداندن کدهای تقلب
تجربه San Andreas بدون بازگرداندن بسیاری از کدهای تقلب بازی کامل نمیشود و به طرفداران اجازه میدهد از میانبرهای محبوب خود برای سلامتی، پول و دسترسی اولیه به سلاحها مجدداً استفاده کنند. با این حال نکتهای وجود دارد، در حالی که “STICKLIKEGLUE” هنگام رانندگی، کنترل وسیله را بر عهده میگیرد، اما اگر به شما اجازه داده شود به چیزهای عجیب برخورد کنید، بازی سرگرم کنندهتر خواهد شد.