مقایسه شوتر اول شخص و سوم شخص در بازی های ویدئویی

سبک تیراندازی یکی از پرطرفدارترین سبک بازی های ویدئویی به حساب می آید. حتما تابه حال تجربه‌ی بازی های شوتر اول شخص و یا سوم شخص را داشته اید. بازی های این سبک، سرعت بازیکن ها و دقت آن ها هنگام تیراندازی را به چالش می کشند. بازی های تیراندازی، زیرمجموعه‌ی ژانر اکشن هستند. در این مقاله به مقایسه ی شوتر اول شخص و سوم شخص می پردازیم.

بازی های زیادی وجود دارند که سبک آن ها شوتر سوم شخص است. بازی مثل Halo که در اولین نسخه ی خود از شوترهای سوم شخص استفاده می کرده است. در واقع باید بپرسیم اهمیت سبک اول شخص یا سوم شخص در چیست؟

بازی های شوتر سوم شخص

امروزه تصور عموم گیمرها این است که بازی های شوتر سوم شخص، غیر حرفه ای تر هستند و به جای تمرکز روی مهارت های گیم پلی، بیشتر روی جلوه های بصری مانور می دهند. البته این دیدگاه در صنعت طراحی بازی صحت ندارد و فقط بین اجتماع گیمرها مرسوم شده است.

در واقع شوتر سوم شخص می تواند کاملا مهارتی باشد. مثلا بازی Gears of War3 یکی از بازی های چند شوتری مهارتی است که در آن جای‌گیری و حرکت، درست به اندازه‌ی هدف‌گیری مهم هستند. حتی در بازی های بچگانه ای مانند plants Vs Zombies داشتن مهارت های لازم ضروری است. پس چرا باید شوترهای سوم شخص بین بازیکن های حرفه ای دست‌کم گرفته شود؟

البته بازی های شوتر سوم شخص، بیشتر به استراتژی متکی هستند تا مهارت. توانایی دیدن هدف با دوربین کوچک روی شانه، بدون این که خودتان را به دشمن نشان دهید، عامل تعیین کننده ی استراتژی کل بازی است. این کار شرایطی را به وجود می آورد که در آن بازیکن، شانس بهتری برای دفاع در مقابل رقبای پرخاشگر خود خواهد داشت. 

البته اگر در استفاده از این استراتژی سودجویانه تعادل ایجاد نشود، باعث می شود که بازیکن ها به رفتار camping یا در واقع قایم شدن گرایش پیدا کنند و بازی هایی که مشوق رفتار کمپینگ هستند، معمولا با بازخورد خوبی مواجه نمی شوند. البته این مسئله همیشگی نیست، زیرا بعضی از رفتارهای کمپینگ یا دفاعی از استراتژی منطقی و با ارزشی برخوردار هستند.

البته بازی که مشوق ساکن ایستادن بازیکن برای مدت زمان طولانی است، می تواند برای کسانی که ترجیح می دهند بیشتر حرکت کنند و هدف جدید پیدا کنند، کمی خسته کننده باشد.

بازی سوم شخص Ghost Recon

Ghost Recon یکی از بازی های سوم شخصی است که بعد از گذشتن از سطح مبتدی متوجه می شوید که چقدر گیم پلی سوم شخص می تواند بعضی از قسمت های بازی را خسته کننده کند.

بازیکن ها می توانند به سادگی در محلی که شما به اجبار در آن قرار گرفته اید کمپ بزنند و شما هیچ ایده ای ندارید که کجا هستند. تا اینکه مجبور می شوید از کاور خود خارج شوید و ناگهان با خیل تیراندازی آن ها روبه رو می شوید. این باعث می شود که اگر تعداد کافی از بازیکن ها در جای درست مخفی شده باشند، رسیدن به بعضی هدف ها، تقریبا برای شما غیرممکن خواهد شد. و خب این سوال پیش می آید که آیا این همان چیزی است که سازندگان بازی می خواهند ما آن را تجربه کنیم؟ در واقع چرا بازی باید انقدر مشوق کمپینگ باشد؟ واقعا مهارت خاصی نیاز نیست که بخواهید در گوشه ای بایستید و با دوربین سوم شخص اطراف را بررسی کنید و اولین دشمنی که به سمتتان می آید را بکشید. فرقی ندارد که در حال انجام کدام بازی هستید، دوربین های سوم شخص همیشه این مزیت را برای شما ایجاد می کنند.

بازی سوم شخص PUBG

players unknown battle ground  یکی از بهترین بازی های شوتر سوم شخص محسوب می شود. شما می توانید در این بازی به راحتی روی پشت بام دراز کشیده و منتظر شوید تا کسی از آنجا رد شود و درحالی که تمام مدت او را زیرنظر گرفته اید، می توانید هر لحظه که دلتان خواست به آن شلیک کنید. و بدون اینکه فرصت واکنش داشته باشد، او را محو کنید.

در بازی که فقط یک جان دارید و خیلی سریع می میرید و هر دور بازی بیش از ۳۰ دقیقه طول می کشد، مردن در چنین بازی ای می تواند خیلی نا امید کننده باشد. در واقع به جای حرکت کردن و گشتن در محیط، بازی شما را مجبور می کند به این فکر کنید که مدتی در همین وضعیت بمانید تا اینکه سرتان را از پنجره بیرون برده و سریع بمیرید. البته اگر بازی کاملا براساس اول شخص بود، خیلی کمتر به این مسئله فکر می کردید.

خوشبختانه این ویژگی در آینده ی نزدیک به سراغ بازی ها می آید و مشکل اینجاست که آیا بازیکن ها با این مسئله کنار می آیند یا نه؟ البته امیدواریم که این اتفاق بیفتد تا ببینیم چه تغییراتی در گیم پلی بازی به وجود می آید.

متاسفانه این حقیقت وجود دارد که وقتی سبک خاصی از بازی جا میفتد، تغییر دادن آن به مراتب خیلی سخت خواهد بود. مخصوصا زمانی که بازیکن ها به این مدل و سبک عادت کرده باشند.

بازی اول شخص و سوم شخص StarWars Battlefront

در همین حال بعضی از بازی ها مثل StarWars Battlefront، این امکان را به بازیکنان می دهد که در تمام مدت بتوانند اول شخص و یا سوم شخص بازی کنند. با شنیدن این نکته ممکن است اول فکر کنید که این مدلی خیلی خوب است، چون هر بازیکنی می تواند روشی را که ترجیح می دهد انتخاب کند. ولی باید بدانید که دوربین بازیکن های اول شخص هیچ مزیتی در مقابل دوربین های سوم شخص ندارد. در نتیجه حتی اگر ترجیح شما اول شخص بودن باشد، هیچ شانسی در مقابل یک بازیکن با مهارت که از دوربین سوم شخص هم استفاده می کند ندارید.

مشکل دیگری که وجود دارد مسئله ی مسیر گلوله در بازی های سوم شخص است. از یک دوربین سوم شخص، همیشه تشخیص اینکه سلاح شما در راستای هدفتان قرار دارد یا در راستای دوربین، سخت تر خواهد بود. مثلا خیلی اوقات متوجه شدید که دارید به یک مانع در مقابل کاراکترتان شلیک می کنید، حتی با اینکه نشانه ی داخل دوربین کاملا روی دشمن قرار گرفته است. 

این مسئله معمولا به خاطر این است که گلوله در بازی های سوم شخص، از اسلحه خارج می شود و ممکن است با مانعی روبه رو شود که از دوربین سوم شخص اصلا قابل دیدن نبوده است. این مشکل در بازی های اول شخص خیلی راحت تر قابل اغماض است. چون با اینکه گلوله از لوله ی اسلحه خارج می شود، اختلاف ارتفاع بین چیزی که می بینید و مسیر لوله، آنقدر کم است که معمولا تاثیری روی بازی نمی گذارد و فقط باعث می شود بیشتر به ارتفاع جایی که چانه تان قرار دارد توجه کنید.

پس در کل مشکل های اصلی، یکی از تاکتیک های مورد استفاده برای دید زدن دیگران از دوربین سوم شخص می باشد که می تواند بعضی از استایل های حمله ای در بازی را خراب کند. نکته ی دیگر مسئله ی گلوله است که ممکن است به مانع برخورد کند و به جایی که انتظارش داشتید اصابت نکند.

با این وجود بازی های شوتر سوم شخص هم برتری هایی دارند که اصلی ترین آن ها توانایی دیدن کاراکترتان است. این ویژگی در خیلی از بازی های داستانی می تواند نشان دهد که کاراکتر شما چه چیزهایی را تجربه می کند. دیدن کاراکتر به صورت فیزیکی کمک می کند که بهتر بتوانید با آن ارتباط برقرار کنید و ببینید که چطور در مسیری که برایش تعیین کرده اید پیش می آید.

سکانس های اکشن در حالت سوم شخص

سکانس های اکشن یا افکت های زمانی گلوله های Max Payne، همیشه در زاویه دید سوم شخص، جالب تر دیده می شوند. در واقع با این حالت بیشتر احساس دیدن یک فیلم اکشن به شما دست می دهد. البته اگر نمی دانستید باید بگویم که درحال حاضر خیلی از بازی ها، سینماتوگرافرهایی که در صنعت فیلم کار می کنند را استخدام کرده تا فضای بازی هایشان را سینمایی تر کنند. پس طبعا دوربین سوم شخص برای این نوع روایتگری بسیار مناسب است.

این زاویه دید همچنین به شما اجازه می دهد که تغییرات کاراکترتان را ببینید. چه این تغییرات فیزیکی باشند، چه مربوط به افکت های قدرت کاراکتر باشند و یا تجهیزاتی که باعث شود متفاوت دیده شوید. 

بازی های شوتر اول شخص

در بازی های اول شخص شما بیشتر به تغییرات محیطی که دوستانتان می بینند وابسته می شوید و خودتان لذت چندانی از این تغییرات نمی برید. بازی های اول شخصی مثل Call of Duty برای تغییر این وضعیت، به شما این امکان را می دهند که تجهیزات یا مدل کاراکتر خود را در صفحه ی score هاتون ببینید. اگر به اندازه ی کافی بازیکن خوبی باشید می توانید تجهیزاتتان را در آن جا به نمایش بگذارید. در غیر این صورت این ویژگی ها فقط برای بازیکنان دیگر قابل نمایش است و یا اینکه خودتان با ورود به منو می توانید تغییرات ظاهری کاراکتر را مشاهده کنید.

پس در کل در بازی های که غارتگری دارند، دید سوم شخص می تواند شما را برای برداشتن آیتم های بیشتر تشویق کند تا ظاهر بهتری در بازی داشته باشید. این ویژگی در بازی های The Division و Ghost Recon Wildlands مورد استفاده قرار گرفته است. هر دو بازی هایی با محوریت غارتگری هستند و می توانند ظاهر کاراکتر شما را کاملا تغییر دهند و اگر بازی سوم شخص نباشد، این ویژگی اصلا به چشم نمی آید.

متاسفانه به جز روایت داستان، تغییرات ظاهری کاراکتر و همینطور انیمیشن های جالبی که از کاراکتر وجود دارد، پیشرفت چشمگیر دیگری در گیم پلی بازی به خاطر سوم شخص بودن آن نمی بینید. 

پس در نهایت برای بازیکن های اول شخص، یک بازی سوم شخص فقط وسیله ای برای سودجویی و طفره رفتن از یک جنگ واقعی رو در رو می باشد.

اگر پنهان شدن و قایمکی نگاه کردن اطراف، بخش بزرگی از بازی شما نیست، پس خیلی روی گیم پلی تاثیر نخواهد گذاشت. ولی از آنجا که بیشتر شوترهای تاکتیکی خیلی متکی به پنهان شدن و تحت نظر گرفتن اطراف هستند، بازی سوم شخص تقریبا همیشه باعث خسارت برای گیم پلی می شود. به هرحال این موضوع خیلی جالب است، خصوصا این که بدانیم این ویژگی چه تاثیری در گیم پلی بازی player unknowns battleground خواهد گذاشت. 

ما این بازی را به شما پیشنهاد می کنیم، البته بعضی ها صرفا به خاطر زاویه ی دید سوم شخص از این بازی استقابال چندانی نکردند. بنابراین انتخاب زاویه ی دید دوربین چیزی است که در تمام طول بازی روی گیم پلی تاثیر مستقیم می گذارد.

شما دوست دارید محوریت اصلی بازی مهارت ها باشد؟ یا اینکه بیشتر به روایت داستان پرداخته شود؟